Groot raadsel

(eerste gedeelte weggelaten)
Ik raak met een vriendin in gesprek over het toenemende geweld in ons land.

Het is niet nieuw meer, vechtpartijen lopen af met bezoekjes aan het ziekenhuis, sommigen hebben pech en lopen blijvend letsel op, en af en toe valt er een dode. We kijken er al niet meer van op als er in de krant staat dat er een jongen neergestoken is. De woorden die bij ons op komen zijn 'wat erg voor de familie', of 'hij was nog zo jong'. Veel verder komt het meestal niet.

Eigenlijk is het toch belachelijk dat ik op moet groeien in een maatschappij waar ik 's avonds eigenlijk nooit alleen over straat kan fietsen. Ik ben er zo aan gewend geraakt dat ik er nieteens meer over nadenk. Verhalen van generaties voor mij zijn sprookjes. Het lijkt zo normaal dat er af en toe eens iemand omkomt door geweld. Het gebeurt immers zo vaak. Op televisie wordt je van kinds af aan doodgegooid met het vele geweld in de wereld. Wij in Nederland leven in een zogenaamd vreedzame maatschappij, toch is er ontzettend veel geweld in ons land. Het gemak waar het mee gebeurt, is niet meer normaal. Het is een groot raadsel dat mensen van mijn leeftijd elkaar vermoorden. Zoals Maja Bradaric vorige maand. Daar zijn geen redenen voor. Wat beweegt mensen?1k snap daar werkelijk helemaal niets van.

Yonna Martens(16)

Uit: VPRO-Gids, eind 2003