Amerikaanse kinderen leren dat geweld fun is


Terug naar Inhoudsopgave Nieuwsbrief

Van het bloedbad in Arkansas kijkt prof. W. Wolters, hoogleraar pediatrische psychologie, niet meer op. Dat gebeurt de laatste tien tot vijftien jaar zo nu en dan in de Verenigde Staten ook op keurige witte scholen in plattelandsgemeenten. Natuurlijk is het schokkend en vreselijk, maar het is niet nieuw. Ik heb een Amerikaanse collega die zich regelmatig met dergelijke geweldsuitbarstingen bezighoudt. Hij reist in een soort EHBO-team van de ene plek naar de andere.
Volgens Wolters zijn incidenten als in Arkansas niet los te zien van de Amerikaanse geweldscultuur. Geweld is overal aanwezig: op televisie, op straat, in de sociale omgeving. De boodschap die ervan uitgaat is: geweld is macht. Geweld verschaft mensen een nieuwe identiteit: ze zijn opeens iemand. Het is fun, het geeft een kick. Dat zijn de gedragsmodellen die kinderen vanuit hun cultuur krijgen aangereikt. In het gezin leren ze al met wapens omgaan, die liggen bij wijze van spreken gewoon op tafel en daar kunnen ze dus erg makkelijk bij.
Wolters gelooft niet dat de adolescenten die zoiets doen uit harmonieuze gezinnen komen: Ook achter de gevels van de meest prachtige Amerikaanse huizen kan veel psychisch leed schuilgaan.
Kinderen in de leeftijd van 11 tot 13 jaar kunnen realiteit en fantasie volgens Wolters goed uit elkaar houden. Ze weten heel goed wat het betekent om iemand te doden. Ze weten dat het geen fictie is maar harde realiteit.
Vooralsnog gaat het volgens Wolters vooral om een Amerikaans verschijnsel. Maar ook in Europa zie je het geweld onder scholieren toenemen en komen messen en andere wapens op school nogal eens voor.

Uit: Amersfoortse Krant 26-3-‘98

Terug naar Inhoudsopgave Nieuwsbrief


Last Updated 11 december 1998 by Chris Geerse