Kijkwijzer

Voor Jan Kuitenbrouwer is een eigen ervaring met een film kennelijk aanleiding om het hele Kijkwijzer systeem te diskwalificeren en de terugkeer van de Filmkeuring te wensen. Hij betoogt dat Kijkwijzer stelselmatig het minst streng zou zijn in vergelijking met het buitenland (Reflex, 10 januari). In een recente evaluatie heeft de Nederlandse overheid op basis van een vergelijking van tweehonderd filmtitels geconcludeerd dat Nederland in Europa wat betreft de strengheid van het classificeren tot de middenmoot hoort. Een onderzoek van de Europese Commissie plaatst Nederland met Kijkwijzer zelfs als een van de strengere Europese landen.

Er klopt dan ook weinig van de bewijsvoering die Kuitenbrouwer aanvoert. Een greep: Ben Hur, Bevery Hills Cop 1 en Robin Rood Prince of Thieves hebben een KijKwijzer twaalf jaar classificatie en niet Alle Leeftijden, zoals Kuitenbrouwer schrijft. Men in Black II, Grease en Naked Gun zijn door Kijkwijzer ook niet met Alle Leeftijden maar met zes jaar geclassificeerd.

Dat Kuitenbrouwer zich niet goed heeft laten voorlichten blijkt ook uit het feit dat de meeste van deze films destijds van de Filmkeuring de classificatie Alle Leeftijden kregen. Sinds Kijkwijzer hebben deze titels stuk voor stuk een hogere classificatie. Hetgeen Kijkwijzer dus wordt verweten, was nu juist afkomstig van de door Kuitenbrouwer geprezen Filmkeuring.

Het is ook niet juist dat de classificaties vrijblijvend aan de markt zijn overgelaten. In feite heeft de overheid deze taak gedelegeerd aan het veld en houdt daarbij nadrukkelijk toezicht.

Hij had deze en nog andere onjuistheden in zijn artikel kunnen voorkomen door de voor iedereen toegankelijke website van Kijkwijzer te raadplegen (www.kijkwijzer.nl), of door zijn bevindingen aan het NICAM voor commentaar voor te leggen. Het NICAM heeft geen moeite met een kritisch journalistiek oordeel, maar ziet het graag wel gebaseerd op feiten.

Wim Bekkers, directeur NICAM, 16-1-2004