Mediageweld verpest uw kinderen

In de Elsevier van 12 maart 2005 verscheen een uitgebreid artikel met de bovenstaande "niet mis te verstane" titel. In dit artikel, geschreven door José van der Sman, wordt een duidelijk beeld gegeven en duidelijke conclusies getrokken: "Ja, geweld in de media kan wel degelijk kwaad en als er niet gauw iets verandert wordt het allemaal nog veel erger". Een aantal citaten geven we hier weer.

Voordat ze 12 jaar oud zijn, zien kinderen op de televisie minstens 90.000 geweldsacties en 6.000 moorden.

Of de geest van hun kinderen er niet zo verziekt door raakt dat ze gaan denken dat het normaal is om mensen voor de lol te mishandelen en te doden. Het antwoord is ja, het kan kwaad. Mensen die beweren dat er geen verband is tussen de toename van het virtuele geweld in de media en van het echte geweld in de samenleving hebben ongelijk. Dat verband is er namelijk wel, zeggen steeds meer deskundigen, onder wie de Amerikaanse luitenant-kolonel Dave Grossman, legerpsycholoog en auteur van twee kritische boeken over de effecten van mediageweld. Grossman stelt bikkelhard dat de confrontatie vanaf jonge leeftijd met zo veel geweld op televisie, in speelfilms en in games van sommige kinderen killers maakt, gewetenloze moordenaars. "Jonge mensen worden tegenwoordig van jongs af aan gebombardeerd met duizenden daden van agressie en geweld op de televisie. Ze lachen en dollen, en eten chips op de bank, terwijl op het beeldscherm de lijken zich opstapelen zegt hij. "We zijn bezig een generatie mensen groot te brengen die van jongs af aan gewend is gruwelijke beelden van geweld te associëren met vrolijkheid, opwinding en ontspanning. Dat is een gevaarlijke associatie voor een beschaafde samenleving."

Negatieve invloed van mediageweld neemt toe als:

• Frequentie gewelddadige acties stijgt.
• Geweld op een realistische en expliciete manier wordt getoond.
• Geweld relativerend en met humor wordt gepresenteerd.
• Geweld in plot wordt gerechtvaardigd.
• De dader als een bewonderenswaardige held wordt afgebeeld.
• De dader niet afdoende wordt gestraft.
• De dader wordt beloond voor het gebruik van geweld.
• Slachtoffer geen pijn of schade heeft.

Wat zijn de schadelijke gevolgen van al dat mediageweld? Tot tien jaar geleden was het in wetenschappelijke kringen nog heel normaal om te beweren dat het allemaal wel meeviel, dat de zorgen hieromtrent vooral worden ingefluisterd door moraalridders en mediafoben. Tegenwoordig neemt slechts een enkeling dat standpunt nog in. De rest van de deskundigen twijfelt niet meer aan de negatieve effecten van zo veel mediageweld. Het merendeel van de driehonderd grote en wetenschappelijk betrouwbare studies (voornamelijk onder kinderen, want die zijn het kwetsbaarst) overal ter wereld wijst namelijk uit dat er een aantal schadelijke gevolgen is: het verhoogt de agressiviteit, het stompt mensen af voor het gebruik van geweld en het versterkt hun angstgevoelens.

Slechte invloed van mediageweld wordt verder versterkt door:

• Wonen en naar school gaan in armoedige en criminele omgeving.
• Opgroeien in een thuissituatie waarin veel geweld wordt gebruikt.
• Opvoeding zonder inprenting van goede normen en waarden.
• Persoonlijkheidsproblemen en een lage intelligentie.
• Gebrek aan zelfreflectie en distantie.
• Neiging tot identificatie met de daders.
• Toegang hebben tot wapens en daar mee om kunnen gaan.

Kinderen die van jongs af aan worden geconfronteerd met agressie en geweld op televisie, raken al vroeg in hun leven afgestompt en gaan als pubers en jongvolwassenen op zoek naar sterkere prikkels om te kunnen griezelen en gruwelen. De industrie bedient hen op hun wenken met, om maar iets te noemen, steeds engere en gewelddadigere Halloween-films.

Maar deze maatregelen zijn niet afdoende zolang de media-industrie schouderophalend zelf de inferieure producten blijft produceren en aan de man brengen. Zolang zelfs getalenteerde acteurs, regisseurs, producenten en ga-memakers de ene grove gewelddadige film en game na de andere maken in plaats van hun creativiteit te gebruiken voor kwalitatief hoogwaardige producten. Tot die tijd blijft het dweilen met de kraan open, en kunnen jongens als ze zin hebben gewoon een potje Postal spelen, een game waarin je voor de lol zo veel mogelijk mensen en dieren moet mishandelen en vermoorden, bijvoorbeeld door over ze te urineren, ze levend te verbranden of de kat als demper op je geweer te gebruiken. Niks en niemand zal ze tegenhouden.