We blijven bezig

logo

Nieuwsbrief
TV-geweld
2006 nr. 2



Sedert de vorige Nieuwsbrief, het afgelopen halfjaar dus, heeft de Werkgroep TV-geweld niet stilgezeten. Om te beginnen hebben we een nieuw logo, modern gestileerd en veelzeggend. U ziet het bovenaan deze pagina. Ook op onze website wordt het nieuwe logo geleidelijk aan doorgevoerd.

Die website trekt steeds meer bezoekers, nu al ruim 106.000 per jaar. Wie met Google iets zoekt over geweld in de media komt al heel gauw op onze site terecht. Probeer maar eens ‘kijkwijzer 9 jaar’ en zie wat dat oplevert! In juni, toen de aankondiging van de nieuwe leeftijdscategorie van 9 jaar in het nieuws was, leverde ons dat in enkele dagen duizenden extra bezoekers op.

Er werd, vooral door onze deskundige op educatief gebied Han Haanstra, hard gewerkt aan een folder bestemd voor ouders en andere opvoeders. De folder geeft veel informatie over de schadelijke gevolgen van de overmaat aan geweld in de media en in computerspellen. Er staan veel praktische tips in die opvoeders helpen hun kinderen hiertegen te beschermen. De tekst van de folder staat al op onze website (www.tvgeweld.nl) en zal hopelijk spoedig in druk verschijnen. Wij zoeken voor de verspreiding ervan nog samenwerkingspartners. Organisaties die daaraan mee willen doen vragen wij dan ook contact met ons op te nemen.

De komende Tweede Kamerverkiezingen hadden eveneens onze aandacht. U leest er meer over elders in deze Nieuwsbrief.

Ook onze Kring van Kritische Kijkers bleef actief. Naast het beoordelen van tv-programma’s zijn we vooral bezig geweest met het trekken van conclusie uit wat we de afgelopen twee jaar gezien hebben. Belangrijke vraag daarbij was ‘hoe komt het dat onze kritische kijkers de leeftijdscategorie, die volgens de Kijkwijzer aan een programma wordt toegekend, vaak te laag vinden?’. Het ligt niet aan de codeurs van de omroepen, als wij de Kijkwijzermethode toepassen komen we meestal op dezelfde leeftijdscategorie uit. Bij nadere analyse blijkt dat de Kijkwijzer een aantal aspecten mist die wij wel van belang achten. Ze hebben vooral betrekking op de context waarin het geweld voorkomt of anders gezegd op de moraal van het verhaal. Het maakt een groot verschil of het geweld in een film kritisch benaderd wordt of als de normale oplossing van een probleem gezien wordt. Binnenkort hebben we een studieochtend met het NICAM over onze bevindingen. In de volgende Nieuwsbrief hopen we er op terug te komen.

Chris Geerse